Baaaaaaaardzo głoooooooooodna gąsienica

To chyba najbardziej znana i lubiana książka Erica Carle. Nic dziwnego!


Bardzo głodna gąsienica

Eric Carle kocha przyrodę i miłość do niej przekazuje w swoich książkach. Dzięki przygodom głodnej gąsienicy dziecko poznaje nie tylko cykl rozwoju motyla, ale uczy się jeszcze wielu innych rzeczy.

Choćby samo zjawisko głodu, nadmiernego zaspokajania tego głodu i konsekwencji towarzyszących przejedzeniu. Bo czasem ta czekolada jest taaaaaaka pyyyyyyyyyyszna, że nie można się powstrzymać, a potem tak jakoś niedobrze i brzuch boli...

Dziecko poznaje różne rodzaje żywności, może opowiedzieć o tym, co lubi, a za czym nie przepada i dlaczego.

Poznaje kolory i kształty, a także uczy się liczyć. Może z pomocą opiekuna lub samodzielnie zrobić pyszną sałatkę owocową, korzystając z tych samych owoców, które zjadła gąsienica: jednego jabłka, dwóch gruszek, trzech śliwek, czterech truskawek, pięciu pomarańczy i kawałka arbuza.

Ta niewielka książeczka daje wiele możliwości nauki przez zabawę. Dziecko będzie się angażować w wiele aktywności i bez większego wysiłku zapamięta nazwy, kształty oraz kolory.

A jak zrobić gąsienicę, która się porusza? Potrzebny jest sztywny karton, farba, dziurkacz i sznurek. Z kartonu trzeba wyciąć kilka kółek, które następnie dziecko może pomalować jak mu fantazja dyktuje (bo przecież gąsienice są nie tylko zielone!), a następnie - po wyschnięciu farby - zrobić dziurkaczem po dwa otwory z każdego boku i połączyć je sznurkiem tak, żeby z przodu były supełki, a z tyłu luźniejszy sznurek, co umożliwi gąsienicy poruszanie się i już! Zabawa na 102!

A ponieważ dziś Pierwszy Dzień Wiosny, czyli także Dzień Bardzo Głodnej Gąsienicy, zatem życzymy Naszym Czytelnikom

Wszystkiego Najsmaczniejszego i cudownej Wiosny!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

"Tato, zdobądź dla mnie księżyc" Eric Carle

Pamiętacie "Konika morskiego" ? Przedstawiamy kolejną książkę o Tacie! Monika jest małą dziewczynką, która pragnie pobawić się z Księżycem. Ale jak to zrobić? Poprosić Tatę :-) Bo wiadomo, że Tata może wszystko, nawet zdobyć Księżyc! Tato, zdobądź dla mnie Księżyc To piękna książka o rodzicielstwie, o dziecięcych marzeniach i o tym, że Tata to prawdziwy bohater, który te marzenia stara się spełniać. Zresztą sami zobaczcie!

Rozmowa z Simoną Smataną

Zdjęcie z archiwum Simony Smatany Jest Pani artystką, ilustratorką i tworzy piękne książki dla dzieci. Wydaje się Pani również bardzo związana z naturą. Pani książki zostały przetłumaczone na ponad 12 języków. Czy może nam Pani opowiedzieć o swojej podróży artystycznej? Moja podróż to proces odkrywania siebie, który trwa przez całe życie. Choć zawsze lubiłam rysować i tworzyć, to dopiero podczas studiów odkryłam swoją pasję do ilustracji i opowiadania historii. Niestety moja rodzina nie postrzegała sztuki jako ścieżki kariery, która umożliwia przeżycie. Mnie samej wydawało się, że tylko kilkoro wybrańców może parać się ilustracją. Gdy spoglądam wstecz, to mam wrażenie, że to zarazem zabawne i smutne, bo tak myślałam, mając sześć lat. W tamtym czasie nie było nikogo, kto powiedziałby mi, że nie tak się rzeczy mają. Teraz jednak wiem, że każdy – jeśli tylko jest wystarczająco zdeterminowany – ma szansę zrealizować swoje marzenia. Po ukończeniu szkoły średniej czułam się zag

Wywiad z Państwem Bogusią i Romanem Schodnickimi z Pasieki Beskidzkiej

Rozmawiamy dziś z P aństwem Bogusią i Romanem Schodnickimi, którzy zajmują się pszczelarstwem i prowadzą wędrowną pasiekę. Ule na pożytkach - fot. z archiwum Państwa Schodnickich Jak zaczęła się Państwa przygoda z pszczelarstwem? Dziadek Bogusi 102 lata temu zbudował dom mieszkalny i zabudowania gospodarcze. Był kolejarzem, prowadzi ł te ż gospodarstwo rolne. Na działce siedliskowej miał ule z pszczołami. W tamtym czasie prawie w każdym gospodarstwie były ule. Dziadek zgin ą ł podczas II wojny światowej , a po jego śmierci hodowle pszczół prowadził ojciec Bogusi. Gdy potrzebował pomocy , delegowany był mąż Bogusi . T o były jego pierwsze kontakty z pszczołami , i tak już zostało. Samodzielne prowadzenie pasieki wi ą za ł o si ę z nauk ą czerpaną z książek, z kurs ów pszczelarskich i od innych pszczelarz y . Ule na pożytkach - fot. z archiwum Państwa Schodnickich Czym jest wędrowna pasieka? Od kąd pszczołami żyjącymi w dziuplach, a następ

Wydawnictwo Tatarak

Szukaj na tym blogu