Wydawnictwo Tatarak

Każda księgarnia to miejsce magiczne, ale ta ksiegarnia jest szczególna. W samym centrum Warszawy, przy ulicy Chmielnej 10 znajduje się Księgarnia Bullerbyn , w której mozna znaleźć tylko książki dla dzieci.  Dziś, dzień po Dniu Księgarza, mieliśmy szansę porozmawiać z panem Grzegorzem Krasnodębskim , który stworzył to wspaniałe miejsce.     Skąd wziął się u pana pomysł na ksiegarnię tak wyspecjalizowaną? Pomysł pojawił sie już kilka lat temu. To jest pełne uroku miejsce pracy wypełnione dziełami sztuki, bo książki dla dzieci są piekne. I stwierdziłem, że specjalizacja w tej dziedzinie będzie dobra, bo wtedy wszystkie cudowne książki dla dzieci znajdą się w jednym miejscu. Jakie kompetencje są potrzebne w tej branży? Wrażliwość, na pewno. Literatura dziecięca to książki dla wrażliwych, niezależnie czy mają 3, 10 czy 45 lat. Ciekawość też. Tych książek jest mnóstwo, ciagle wychodza nowe tytuły i trzeba śledzić to co dzieje się na rynkach wydawniczych. Oczywiście również zmysł biznesowy

 Rozmowa z tłumaczką Natalią Mętrak-Rudy    Kiedy pomyślałaś o tym, żeby zostać tłumaczem?   Moja mama jest tłumaczką literacką i chyba szybko przyszło mi do głowy, żeby robić coś podobnego. W liceum na pewno już wiedziałam, że to będzie co najmniej jeden z moich zawodów.   Štěpán Zavřel "Odnalezione słońce" Dlaczego akurat wybrałaś Włochy i język włoski? Jest tyle ciekawych i pięknych języków wokół?   To raczej Włochy wybrały mnie – w dzieciństwie mieszkałam tam przez rok i nauczyłam się języka, a potem pojechałam do Włoch na Erazmusa. Ale to angielski, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone są moją największą miłością. Żałuję też, że nie znam szwedzkiego, bo to język, który bardzo mi się podoba.   Gdybyś miała wyjaśnić nam, czytelnikom – dzieciom, jak wygląda praca tłumacza, jak przebiega proces tłumaczenia? Dostajesz oryginalną wersję książki i co dalej? Jak się tłumaczy książki dla dzieci?   Otwieram plik z oryginałem oraz pusty plik w Wordzie, ustawiam okna obok siebie i… „

 Rozmowa z tłumaczką Moniką Motkowicz Kiedy pomyślałaś o tym, żeby zostać tłumaczem?   Pomysł narodził się w mojej głowie w czasie studiów filologicznych. Lubiłam uczyć się języków obcych i moją przyszłość zawodową chciałam związać właśnie z językami. Od dziecka lubiłam także czytać, przez kilka lat pracowałam jako recenzent wewnętrzny i konsultant językowy w branży wydawniczej. Równocześnie szkoliłam się z zakresu przekładoznawstwa, ukończyłam studia podyplomowe przy katedrze UNESCO, podglądałam warsztat tłumaczy, analizowałam wydania dwujęzyczne. A przede wszystkim po prostu tłumaczyłam różnego rodzaju teksty, często zresztą do szuflady. W pewnym momencie pomyślałam, że warto połączyć te dwie pasje – miłość do literatury i języków – i spróbować sił jako tłumacz literacki. Štěpán Zavřel "Sen o Wenecji" Dlaczego akurat wybrałaś Włochy i język włoski?   Moja przygoda z Włochami zaczęła się na studiach. Studiowałam romanistykę, gdzie miałam możliwość nauki drugiego języka romań

  Dzięki projektowi „ Kreatywna Europa ” mogliśmy wydać niezwykłe książki mało znanego w Polsce artysty Štěpána Zavřela. Ewa Nicewicz przetłumaczyła dla nas dwie z nich i udało nam się umówić na rozmowę pewnego deszczowego  dnia. Sam życiorys artysty to temat na film. Ucieczka z opresyjnego kraju, obóz dla uchodźców, potem tułaczka po niemal całej Europie i w końcu to jedno miejsce, które pokochał i gdzie osiadł na stałe. Tak, Zavřel miał burzliwe życie, a odnalazł swoje miejsce na ziemi w maleńkim Sàrmede, na przedgórzu alpejskim, ok. 60 km na północ od Wenecji i ok. 35 km od Treviso. W 1969 roku kupił tu dom – dokładnie w Rugolo di Sàrmede, czyli przysiółku Sàrmede – i zaangażował się w życie lokalnej społeczności, zmieniając je bezpowrotnie. Nie tylko aktywnie tworzył, ale chętnie gościł u siebie przyjaciół-artystów z całego świata, aż wreszcie wpadł na pomysł zorganizowania Międzynarodowej Wystawy Ilustracji Książki Dziecięcej „Obrazy Wyobraźni” (Mostra Internazionale d’I

"Ruda" Piotr Wilkoń i Józef Wilkoń  Kiedy w rodzinie czarnej kociej arystokracji rodzi się niespodziewanie ruda kotka, okazuje się to wielkim nieszczęściem.   Problemem jest nie tylko kolor futerka, ale przede wszystkim wizerunek ojca rodziny. Jak to w ogóle możliwe? Przecież to nie do pomyślenia!   Ruda zupełnie nie przystaje do zachowawczego świata swojego ojca, pana Kacpra - jest niezależna, samodzielna. Kumpluje się z psem (zgroza!), robi wszystko po swojemu (no kto to widział!) i ma inny pomysł na życie (niedopuszczalne!).  Pewnego dnia Ruda postanawia wyruszyć w świat. Odchodzi bez żalu i bez smutku - to jej życie, jej wybór!   Pewnego dnia, długi czas po odejściu "krnąbrnej córki"pan Kacper i reszta rodziny oglądają telewizję. Nagle na ekranie pojawia się ta niesforna Ruda! Niesłychane! Ruda występuje w punkowym zespole i na dodatek odnosi sukcesy!  Czy nastawienie pana Kacpra do córki się zmieni? Zapraszamy do lektury!  Polecamy również:  Józef Wilkoń i Ge